در دانشگاه ام.آی.تی ابداع شد
قدرت محاسباتی ابررایانه ها روی یك تراشه كوچك!
به گزارش دیجیتالر پژوهشگران دانشگاه ˮام.آی. تیˮ، دهها هزار سیناپس مصنوعی را روی یك تراشه نصب كرده اند تا قدرت ابررایانه ها را برای ابزارهای الكترونیكی كوچك هم فراهم نمایند.
به گزارش دیجیتالر به نقل از ایسنا و به نقل از تک کرانچ، پژوهشگران دانشگاه "ام.آی. تی"(MIT) در پژوهش جدید خود، نوع جدیدی از سیناپس مصنوعی مغز را ابداع نموده اند که می تواند عملکرد بهتری نسبت به انواع کنونی آن داشته باشد به صورتی که می توان دهها هزار عدد از آنرا روی یک تراشه نصب کرد که بسیار کوچک است. با این کار، امکان ابداع ابزارهای کوچکی فراهم می شود که می توانند محاسبات پیچیده هوش مصنوعی را مدیریت کنند و نیازی به اتصال به مرکز داده ها ندارند.
پژوهشگران در این پروژه، نوعی "مقاومت حافظه دار" یا "ممریستور"(Memristor) ابداع کردند و در واقع تلاش کردند تا سیناپس های مغز را علاوه بر سیلیکون، با استفاده از آلیاژهای مس و نقره شبیه سازی کنند. محصول این کار، تراشه ای بود که می تواند تصاویر را با جزئیات دقیق به خاطر بسپرد و بازیابی کند.
هدف نهایی پژوهشگران ام.آی. تی این است تا شبکه های عصبی مصنوعی بزرگ و پیچیده ای ابداع کنند که هم اکنون مبتنی بر نرم افزار هستند و جهت راه اندازی، به قدرت محاسباتی قابل توجهی نیاز دارند. شبکه های جدید با قابلیت نصب روی تراشه می توانند در ابزارهای کوچک همچون تلفن همراه یا دوربین هم قرار بگیرند.
ممریستورها برخلاف ترانزیستورهای قدیمی که می توانند بین دو حالت تغییر کنند و اساس کامپیوتر های امروزی را می سازند، مانند مغز عمل می کنند و مقادیر پیوسته ای را عرضه می دهند. ممریستورها همینطور می توانند این حالت ها را به خاطر بسپارند و سیگنال مشابه را برای جریان دریافت شده، به سادگی و برای چندین بار بازسازی کنند.
آنچه پژوهشگران در این پروژه انجام دادند، قرض گرفتن یک مفهوم از علم متالورژی بود. هنگامی که پژوهشگران حوزه متالورژی می خواهند خصوصیت های یک فلز را تغییر دهند، آنرا با فلز دیگری ترکیب می کنند که خصوصیت های دلخواه را دارد تا یک آلیاژ پدید آید. پژوهشگران ام.آی. تی هم دریافتند که اگر مس با نقره مورد استفاده در الکترود مثبت ممریستور ترکیب شود، ثبات و قابلیت اطمینان آنرا در انتقال یون ها بالا می برد.
پژوهشگران با این روش توانستند تراشه های فوق العاده کوچکی ابداع کنند که ده ها هزار ممریستور را شامل می شود. این ممریستورها نه تنها تصاویر قابل اطمینانی را از حافظه بازسازی می کنند، بلکه کارهایی مانند بهبود جزئیات را بهتر از ممریستورهای پیشین انجام می دهند.
باآنکه این پژوهش هنوز در آغاز راه است اما پژوهشگران باور دارند که شاید نتایج آن نهایتا به ابداع کامپیوتر هایی با مغز مصنوعی منجر شود که می توانند کارهای پیچیده ای را در حد توانایی ابررایانه های امروزی انجام دهند اما قدرت مورد نیاز آنها خیلی کم است و نیازی به اتصال به شبکه ندارند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب