ناسا و بلندپروازی های چند میلیارد دلاری
سازمان فضایی آمریکا چه برنامه هایی در سر دارد؟
دیجیتالر: ناسا در سال 2022 نتیجه چندین ماموریت علمی مهم که پیش تر پرتاب کرده است را احیانا خواهد دید. این سازمان فضایی نامی با آنکه تا حالا ماموریت های مهمی را به ماه و مریخ انجام داده اما بازهم عطش کاوش جهان را در سر می پروارند. ناسا در سال میلادی گذشته چندین ماموریت علمی مهم را انجام داد که ثمره این ماموریت ها طی ماه ها یا حتی سال های آتی مشخص خواهند شد.
به گزارش دیجیتالر به نقل از ایسنا، ناسا در سال ۲۰۲۱ کارهای مهمی انجام داد اما با اهمیت ترین ماموریتی که این سازمان با موفقیت انجام داد و با این کار گامی عظیم در جهت کاوش هستی برداشت، پرتاب تلسکوپ فضایی جیمزوب بود. ۲۵ دسامبر ۲۰۲۱ ناسا تلسکوپ فضایی "جیمز وب" را سوار بر موشک آریان ۵ به فضا پرتاب کرد تا نسل جدیدی از مطالعات فضایی را رقم بزند. حال باید دید دیگر برنامه های ناسا برای سال ۲۰۲۲ چگونه پیش خواهند رفت. در ادامه به معرفی ۱۰ برنامه که این سازمان یا آنها را پارسال پرتاب کرده و یا قصد پرتاب آنها در سال میلادی جاری یا سالهای آینده دارد، پرداخته ایم.
۱. تلسکوپ فضایی جیمزوب
تلسکوپ فضایی جیمزوب در روز چهارم دی ماه ۱۴۰۰(۲۵ دسامبر ۲۰۲۱ ) به فضا پرتاب شد تا کیهان را در نور فروسرخ کاوش کند و انسان را به اولین سالهای تشکیل جهان ببرد. این تلسکوپ بعد از گذشت یک ماه به مقصد خود در نقطه لاگرانژ ۲ رسید. لاگرانژ ۲ مکانی ایده آل برای یک تلسکوپ مادون قرمز است. در نقطه لاگرانژ ۲، خورشید و زمین همیشه در یک طرف فضا قرار دارند و ازاین رو "جیمز وب" می تواند تجهیزات نوری و ابزار خودرا همیشه پشت به خورشید و در سایه نگه دارد. این نقطه در مدار خورشید و در فاصله ۱.۵ میلیون کیلومتری از زمین قرار دارد. وب" هنوز درحال آماده سازی تجهیزات خود است و انتظار می رود این تلسکوپ ۱۰ میلیارد دلاری نخستین تصاویر را در تابستان سالجاری میلادی ثبت و ارسال نماید.
۲. ماموریت سایکی
ناسا می خواهد در ماه آگوست سال ۲۰۲۲ فضاپیمایی معروف به "سایکی"(Psyche) را برای کاوش سیارکی منحصربفرد به فضا بفرستد. فضاپیمای سایکی ناسا که مقرر است در ماه آگوست سال ۲۰۲۲ پرتاب شود و در سال ۲۰۲۶ به کمربند سیارک ها برسد، به دور دنیایی خواهد چرخید که به سختی از زمین قابل بررسی است و هیچ گاه از آن بازدید نشده است. هدف ماموریت سایکی ناسا یک سیارک غنی از فلز به نام سایکی(Psyche) است که در کمربند اصلی بین سیاره مریخ و مشتری قرار دارد و یک دنیای ناشناخته در فضای بیرونی است. از دید تلسکوپ های زمینی و فضایی، این سیارک بصورت یک لکه تیره به نظر می آید. آنچه دانشمندان توانسته اند درباره آن از داده های رادار بیاموزند این است که شکل آن تا حدودی شبیه سیب زمینی است و در جهت محیط پیرامون می چرخد. به نظر می آید سایکی دارای سطحی ناهموار و پهن(۱۷۳ مایل یا ۲۸۰ کیلومتر، در عریض ترین حالت) از بالا به پایین باشد که جرم آن در همه جا یکسان نیست. برای مثال بعضی از بخش های آن امکان دارد جرم کمتری داشته باشند و برخی امکان دارد فشرده تر و پرجرم تر باشند. بخش هایی از سایکی که جرم بیشتری دارند، گرانش بیشتری خواهند داشت و فشار قوی تری بر فضاپیما اعمال خواهند کرد.
۳. ماموریت دارت
۲۴ نوامبر سال ۲۰۲۱ ماموریت "دارت" ناسا با هدف نجات زمین در مقابل سیارک های خطرناک، سوار بر موشک فالکون ۹ شرکت اسپیس ایکس از پایگاه فضایی وندنبرگ در کالیفرنیا به فضا پرتاب شد. هدف فضاپیمای "دارت" برخورد با سیارک "دیمورفوس"(Dimorphos) است. این سیارک کمی بزرگ تر از هرم بزرگ جیزه بوده و به دور سیارک بزرگ تری به نام "دیدیموس"(Didymos) در گردش است. این دو سیارک تنها ۱.۲ کیلومتر از یکدیگر فاصله دارند. فضاپیمای "دارت" ناسا در آزمایشگاه فیزیک کاربردی جان هاپکینز در مریلند مونتاژ و آزمایش شد و به نقل از پژوهشگران این فضاپیما از درون به بیرون ساخته شده و ابتدا تجهیزات داخلی و سپس خارجی آن ساخته شده است. این برنامه بطور کلی ۳۳۰ میلیون دلار برای ناسا هزینه داشت که برای کاوشگری که مدار زمین را ترک می کند مبلغ زیادی نیست.
انتظار می رود "دارت" اواخر ماه سپتامبر تا اوایل ماه اکتبر سال ۲۰۲۲ به دیمورفوس برخورد کند. در آن زمان این سیارک در نزدیک ترین حالت خود به زمین و در فاصله ی ۱۱ میلیون کیلومتری قرار دارد. لازم به ذکر است که این سیارک ها تهدیدی برای زمین به شمار نمی روند و این ماموریت تنها یک آزمایش است و هم اکنون هیچ سیارکی زمین را تهدید نمی کند.
"دارت" با سرعت ۲۴ هزار کیلومتر بر ساعت به دیمورفوس برخورد خواهد نمود و دهانه ای بر سطح این سیارک بوجود می آورد. به هدف خوردن یک فضاپیما به یک سیارک شاید ساده به نظر برسد، اما به نقل از ناسا برای رسیدن به هدف مورد نظر همه چیز از زاویه برخورد تا سرعت باید به دقت محاسبه و مهندسی شود. اگر سرعت فضاپیما بیش از حد باشد، امکان نابودی سیارک وجود دارد.
"دارت" با نیروی خورشیدی کار می کند و علاوه بر ۱۲ پیشرانه کوچک خود به آزمایش پیشرانه یونی "NEXT-C" ناسا می پردازد. این فضاپیما مجهز به یک دوربین به نام دوربین شناسایی دیدیموس و سیارک برای ناوبری نوری(DRACO) است که داده ها را به سیستمی از الگوریتم ها به نام "SMART Nav" ارسال می کند تا بدین وسیله فضاپیما بطور خودکار هدایت شود. "دارت" در این سفر تنها نیست و یک "تاسواره"(ماهواره کوچک) آنرا همراهی می کند. این ماهواره حدودا اندازه ای مشابه یک جعبه کفش دارد و توسط آژانس فضایی ایتالیا ساخته شده است. این تاسواره که "LICIACube" نام گرفته است، نقش مهمی در ماموریت "دارت" ایفا می کند. این تاسواره ۱۰ روز مانده به برخورد از "دارت" جدا می شود و وارد مسیر مخصوص خود می شود. این ماهواره کوچک تنها سه دقیقه بعد از برخورد از کنار سیارک دیمورفوس عبور خواهد نمود و با دو دوربین خود تصاویری به زمین می فرستد.DRACO یا دوربین شناسایی دیدیموس و سیارک برای ناوبری نوری بعنوان تنها ابزار دارت، تصاویری از دیدیموس و سیارک ماهک آن دیمورفوس ثبت خواهد نمود.
۴. ماموریت ۳ گانه برای کاوش زهره
ناسا و آژانس فضایی اروپا مقرر است در آینده ای نه چندان دور سه ماموریت به سیاره زهره بفرستند. در ادامه به توضیح مختصر برنامه هر دو آژانس فضایی پرداخته ایم.
برنامه ناسا
این ماموریت ها که بخشی از "برنامه دیسکاوری" ناسا است، هدف آن درک شرایط جوی سیاره زهره است و این که چگونه این سیاره که دارای خیلی از خاصیت های سیاره زمین است تا این حد گرم شده است. سال ۲۰۱۹ ناسا اعلام نمود بعنوان بخشی از "برنامه دیسکاوری"(Discovery Program)، چهار ماموریت که دانشمندان درحال کار بر روی آن هستند را برگزیده است و می خواهد تا سال آینده یک الی دو مورد از چهار ماموریت مذکور را بعنوان ماموریت رسمی انتخاب نماید که حال آن دو ماموریت انتخاب شده است. ناسا حدودا ۵۰۰ میلیون دلار برای توسعه هر ماموریت اعطا می کند. انتظار می رود که هر یک از این دو ماموریت در بازه زمانی ۲۰۲۸ تا ۲۰۳۰ پرتاب شوند.
یکی از این دو ماموریت "داوینچی(DAVINCI) نام دارد که مخفف عبارت "تحقیق درباره گازهای نجیب اتمسفر عمیق، شیمی و تصویربرداری سیاره زهره" است. هدف اصلی آنها تجزیه و تحلیل فضای آشفته و سمی زهره است.
ماموریت دیگر نیز "وریتاس"(VERITAS) نام دارد که مخفف عبارت "قابلیت انتشار زهره، علوم رادیویی، تداخل سنجی رادار دهانه ترکیبی، توپوگرافی و طیف سنجی" است. قابلیت انتشار یا گسیلندگی یک ماده به قابلیت انتشار تشعشع توسط سطح آن جسم گفته می شود. این توانایی انتشار تشعشعی یک خاصیت از ماده است که بیان کننده نسبت انرژی تشعشع شده توسط ماده مورد نظر به انرژی تشعشع شده بوسیله ی یک جسم سیاه در همان درجه حرارت است.
برنامه آژانس فضایی اروپا
آژانس فضایی اروپا می خواهد بین سالهای ۲۰۳۱ و ۲۰۳۳، مدارگرد جدیدی را به سیاره زهره پرتاب کند. آژانس فضایی اروپا مقرر است مدارگرد خود معروف به "EnVision" را به این سیاره بفرستد تا دلیل تفاوت آن با زمین را مورد بررسی قرار دهد. ماموریت اصلی آن، این است که بفهمد فرآیندهای درون سیاره زهره مانند آتش فشان خیزی و تخلیه گرمای داخل آن چگونه به مرور بر جو اثر گذاشته اند.
مدارگرد EnVision، سه ابزار اصلی علمی به همراه خواهد داشت؛ یک ژرفاسنج رادار جهت بررسی ساختار زیرزمینی سیاره، یک مجموعه طیف سنج جهت بررسی ترکیب شیمیایی سطح و جو زهره و یک سیستم رادار اضافه برای نقشه برداری از سطح سیاره. سیستم رادار نهایی توسط ناسا فراهم خواهد شد تا بخشی از همکاری این دو آژانس فضایی باشد.
پرتاب EnVision مقرر است بین سالهای ۲۰۳۱ و ۲۰۳۳ و اندکی بعد از ماموریت های "VERITAS" و "DAVINCI" باشد که پرتاب آنها برای سالهای ۲۰۲۸ تا ۲۰۳۰ برنامه ریزی شده است. این سه ماموریت به همراه یکدیگر، دقیق ترین و جامع ترین چشم انداز را از سیاره زهره ارائه خواهند داد.
۵. ماموریت کاوش قمر مشتری
ناسا رویای کاوش یکی از اقمار مشتری به نام اروپا را در سر دارد و بنابراین به طراحی و توسعه مدارگرد "اروپا کلیپر"(Europa Clipper) روی آورده است. بتازگی ناسا مونتاژ مدارگرد "اروپا کلیپر" را که به منظور کاوش قمر مشتری معروف به "اروپا" ساخته، شروع کرد. این فضاپیما ۹ ابزار علمی را به یکی از جذاب ترین اجرام منظومه شمسی که قمر یخی سیاره مشتری به نام "اروپا" است، حمل می کند. اغلب ۷۹ قمر مشتری، کوچک هستند و همه آنها برای ستاره شناسان جذاب نیستند. اما چهار عدد از بزرگ ترین آنها به اسامی "آیو"، "اروپا"، "گانیمد" و "کالیستو" بیشتر شبیه به سیاره های کوچک هستند تا قمرهای سنگی متروک و بی جان. در واقع آنها به موازات مشتری شکل گرفته اند و هر چهار مورد آنها از یک ابر گاز و غبار بیرون آمده اند.
اما قمر "اروپا" با دیگران متمایز است، برای اینکه به نظر می آید دارای پوسته ای از یخ است. بگفته "باب پاپالاردو"، دانشمند پروژه ناسا برای این مأموریت، این جرم سنگی بسیار شبیه به زمین و دارای یک هسته فلزی در مرکز و پوسته ای از آب(H۲O) است.
"اروپا کلیپر" که پیش تر با عنوان "Europa Multiple Flyby Mission " نیز شناخته می شد، یک ماموریت میان سیاره ای است که توسط ناسا درحال توسعه بوده و شامل یک مدارگرد است. این مدارگرد برای ارسال در سال ۲۰۲۴ برنامه ریزی شده است. "اروپا کلیپر" به منظور مطالعه قمر "اروپا" در حالیکه در مدار اطراف سیاره مشتری قرار خواهد گرفت، پروازهای نزدیک در اطراف این قمر انجام خواهد داد. اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، مدارگرد "اروپا کلیپر" در اکتبر ۲۰۲۴ روی سکوی پرتاب خواهد نشست و تا سال ۲۰۳۰ به مدار مشتری خواهد رسید.
۶. رباتی دیگر برای جستجوی مریخ
اگزومارس ماموریتی است که طی آن آژانس فضایی اروپا یک فرودگر و یک مریخ نورد را روی سطح مریخ فرود خواهد آورد. قرار بود این ماموریت با کمک یک فضاپیمای روسی صورت گیرد اما بتازگی آژانس فضایی اروپا از تعویق سفر به مریخ به دنبال جنگ در اروپا سخن گفته است. آژانس فضایی اروپا می گوید که ادامه یافتن جنگ در اروپا به این معناست که ما امسال به مریخ نخواهیم رفت. پرتاب این ماموریت در ابتدا برای سال ۲۰۲۲ برنامه ریزی شده بود.
۷. ۱۰ سال در مریخ
مریخ نورد "کنجکاوی" که به اندازه یک خودرو است در ماه نوامبر ۲۰۱۱ از زمین به مقصد مریخ پرتاب شد و در ۵ اوت ۲۰۱۲ بر روی "دهانه گیل" در مریخ فرود آمد تا مشخص نماید که آیا این منطقه می تواند از حیات میکروبی پشتیبانی کند یا خیر. این ربات خیلی زود به این سؤال پاسخ داد و دریافت که "دهانه گیل" میزبان یک سیستم دریاچه و جریان بالقوه قابل سکونت در گذشته باستان بوده است که احیانا میلیونها سال وجود داشته است.
"کنجکاوی" از سپتامبر ۲۰۱۴، از کوه "شارپ" که ۵.۵ کیلومتر از مرکز "دهانه گیل" ارتفاع دارد، صعود کرده است. این مریخ نورد درحال بررسی لایه های سنگی است و به دنبال سرنخ هایی در مورد تغییر مریخ، از دنیایی نسبتا گرم و مرطوب به یک سیاره بیابانی و سردی است که امروزه می شناسیم. با فرا رسیدن ماه آگوست سال ۲۰۲۲ "کنجکاوی" دهمین سالگرد حضور خود در مریخ را جشن خواهد گرفت.
۸. ادامه ماموریت سریع ترین سازه بشر
کاوشگر خورشیدی پارکر(Parker) که نخستین و بزرگترین پیشرفت بشر برای شناخت یک ستاره از نزدیک است در تاریخ ۲۱ مرداد ۱۳۹۷ عازم خورشید شد و تا حالا به موفقیت های شگرفی دست یافته است که همراه با شکستن رکورد سریع ترین ساخته دست بشر و نزدیکی به یک ستاره، شناخت ما از خورشید را به طرز قابل ملاحظه ای بهبود بخشیده است. در ۲۵ فوریه کاوشگر خورشیدی پارکر در یازدهمین گذر خود از کنار خورشید عبور کرد. کاوشگر خورشیدی پارکر نخستین سازه ساخت بشر است که خورشید را لمس کرده است. این گام مهم کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا ۱۴ دسامبر ۲۰۲۱ در یک کنفرانس مطبوعاتی در نشست پاییز اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا ۲۰۲۱ در نیواورلئان اعلام گردید.
۹. عملیات چندین میلیون دلاری ناسا برای کاوش آب در ماه
برنامه "خدمات بارگذاری قمری تجاری" یکی از برنامه های ناسا برای انعقاد توسعه ابزار حمل و نقلی است که طی آن فرودگرها و سطح نوردهای رباتیک کوچک به قطب جنوب ماه ارسال خواهند شد. سال قبل ناسا مبلغی حدود ۴۷ میلیون دلار به شرکت خصوصی آمریکایی "اینتویتیو ماشینز"(Intuitive Machines) در هوستون اعطا کرد تا این شرکت یک مته مجهز به یک طیف سنج جرمی را به عنون بخشی از برنامه "خدمات بارگذاری قمری تجاری"(CLPS) توسعه دهد و آنها بتوانند آنرا تا دسامبر ۲۰۲۲ به ماه ارسال نمایند. طی این پروژه ناسا با سه شرکت دیگر با اسامی "استروبوتیک تکنولوژی"(Astrobotic Technology)، "اوربیت بیاند"(Orbit Beyond) و "سیستم های فضایی ماستن"(Masten Space Systems) نیز همکاری کرده است.
۱۰. یار ماموریت سایکی در مسافرت به فضا
آزمایشگاه پیش رانش جت ناسا همین طور درحال ارائه یک ابزار به نام "ارتباطات نوری فضای عمیق"( Deep Space Optical Communications) است که با ماموریت سایکی همراه خواهد شد تا ارتباطات لیزری با سرعت داده بالا را آزمایش کند که این مورد می تواند توسط ماموریت های آینده ناسا نیز مورد استفاده قرار گیرد. سایکی چهاردهمین ماموریتی است که بعنوان بخشی از برنامه برنامه دیسکاوری(Discovery Program) ناسا انتخاب شده است.
منبع: digitaler.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب