بررسی امکان وجود حیات در مریخ با بررسی رودخانه های باستانی

دیجیتالر: دانشمندان با بهره گیری از تصاویر ماهواره ای و معادلات مورد استفاده برای محاسبه جریان رودخانه ها در زمین، حدس می زنند که رودخانه های باستانی مریخ ممکنست زمانی میزبان حیات بوده باشند.

به گزارش دیجیتالر به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، مسیرها و دهانه های برخوردی در مریخ تنها چیزهایی هستند که از رودخانه ها و دریاچه های باستانی در مریخ باقی مانده اند. این در شرایطی است که اکنون رودخانه هایی از متان مایع هنوز در بزرگترین قمر سیاره زحل موسوم به تایتان جریان دارند.
در حالیکه دانشمندان شواهدی از رودخانه ها در جهان های دیگر در منظومه شمسی را در گذشته مشاهده کرده اند، تابحال برای مطالعه دقیق و عمیق آنها تلاش زیادی کرده اند.
با این وجود، زمین شناسان موسسه فناوری ماساچوست(MIT) اخیراً تکنیک جدیدی را توسعه داده اند که راه را برای دانشمندان برای اندازه گیری شدت جریان رودخانه در سایر سیارات، سیارات فراخورشیدی و قمرها هموار می کند.
آنها می گویند که این روش جدید از مشاهدات ماهواره ای برای تخمین سرعت حرکت رودخانه ها و رسوبات به پایین دست استفاده می نماید.
پژوهشگران از داده های ماهواره ای و معادلات برقرار روی زمین برای محاسبه میزان جریان و خاصیت های این رودخانه ها بهره برده اند.
با وجود این که نمی توانیم رودخانه ها را شخصاً و حضوری مطالعه نماییم، این تکنیک جدید به دانشمندان کمک کرده تا در مورد رفتار رودخانه ها تخمین داشته باشند.
تیلور پرون و آیدا گرین از دپارتمان علوم زمین، جو و سیاره شناسی MIT می گویند: آن چه در مورد تایتان هیجان انگیز است، فعال بودن آنست. با این تکنیک، ما روشی برای پیش بینی واقعی برای مکانی داریم که برای مدت طولانی اطلاعات بیشتری از آن دریافت نمی نماییم.
پرون اضافه کرد: این روش در مریخ به ما ماشین زمان می دهد تا رودخانه هایی را که حالا مرده اند، زنده نماییم و حس نماییم زمانی که بطور فعال در جریان بودند، چگونه بودند.
داده های ماهواره ای از راه دور
داده های فضاپیمای کاسینی ناسا به علت جو غلیظ و فاصله ماه از زمین، تعداد محدودتری از تصاویر از سطح تایتان نسبت به مریخ ارائه کرده است. پژوهشگران MIT هنگام مطالعه تصاویر گرفته شده از رودخانه های تایتان، برخلاف رودخانه های روی زمین، از نبود دلتاهای بادبزن شکل در دهانه رودخانه های تایتان گیج شدند.
پژوهشگران فرضیه خودرا برمبنای کار «گری پارکر» یکی از نویسندگان این مطالعه ساختند. او یک مجموعه معادلات ریاضی برای توصیف جریان رودخانه روی زمین در دهه ۲۰۰۰ ایجاد کرد.
این پژوهش نظریه پارکر را گسترش داد که نشان داد روابط جهانی خاصی بین ابعاد فیزیکی رودخانه همچون عرض، عمق، شیب و سرعت جریان آن وجود دارد.
این دانشمند با ترسیم معادلاتی با متغیرهایی مانند قدرت میدان گرانشی روی رودخانه و اندازه و چگالی رسوبی که به امتداد بستر رودخانه رانده شده است، وضعیت را بصورت ریاضی تحلیل و بررسی کرد.
پرون می گوید: این بدان معناست که رودخانه هایی با گرانش و مواد مختلف باید روابط مشابهی را دنبال کنند. این موضوع، این امکان را برای اعمال این روش در سایر سیارات نیز ایجاد کرد.
رودخانه های زمین مانند
ساموئل برچ نویسنده ارشد این مطالعه، معادلات پارکر را با مقداری تغییر که فقط با ورودی های عرض و شیب کار می کند، توسعه داد.
وی این معادلات جدید را بر روی داده های ۴۹۱ رودخانه روی زمین آزمایش کرد و دریافت که پیش بینی هایی که فقط برمبنای عرض و شیب هر رودخانه صورت می گیرد، دقیق است.
سپس معادلات اصلاح شده برای رودخانه های باستانی مریخ، خصوصاً رودخانه هایی که به دهانه های گیل و جزرو منتهی می شوند که زمانی میلیاردها سال پیش دریاچه هایی پر از آب بوده اند، اعمال شد.
برچ از معادلات گرانش مریخ و تخمین های عرض و شیب هر رودخانه، برمبنای تصاویر و اندازه گیری های ارتفاع گرفته شده توسط ماهواره های درحال گردش، برای پیش بینی میزان جریان هر رودخانه بهره برد.
دانشمندان به این نتیجه رسیدند که این رودخانه ها احیانا برای حداقل ۱۰۰ هزار سال در دهانه گیل و حداقل یک میلیون سال در دهانه جزرو جریان داشته اند که به اندازه کافی طولانی است که بتواند از حیات پشتیبانی کند.
این پژوهش داده های دو رودخانه بدون دلتا در تایتان را تخمین زد و آنها را با یکی از بزرگترین رودخانه های روی زمین -رودخانه می سی سی پی- مقایسه کرد. پژوهشگران دریافتند که به علت عدم حرکت در رسوبات انباشته، دلتاها قادر به تشکیل روی تایتان نیستند.
این مطالعه همین طور محاسبه کرد که رودخانه های تایتان در مقایسه با رودخانه هایی که جریان مشابهی روی زمین یا مریخ دارند، پهن تر هستند و شیب ملایم تری دارند.
برچ می گوید: تایتان شبیه ترین مکان به زمین است. ما فقط گوشه ای از آنرا شناخته ایم. چیزهای بسیار بیشتری وجود دارد که ما می دانیم آن پایین وجود دارد و این تکنیک از راه دور ما را به آن کمی نزدیک تر می کند.
این مطالعه روز گذشته در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences انتشار یافته است.

منبع: digitaler.ir

1402/04/21

20:30:17

5.0 / 5

366

تگهای خبر: ساخت , فناوری

این مطلب دیجیتالر را می پسندید؟

(1)

(0)

تازه ترین مطالب مرتبط

کامنت بینندگان دیجیتالر در مورد این مطلب

کامنت شما در مورد این مطلب

نام:

ایمیل:

کامنت:

سوال:

= ۲ بعلاوه ۲