۱۵۰ میلیون سال تاریخ اقیانوس در دل یک قطره آب
به گزارش دیجیتالر، قطرات ریز آب محبوس شده در نمک، ۱۵۰ میلیون سال تاریخ اقیانوس را در خود جای داده اند.
به گزارش دیجیتالر به نقل از ایسنا و به نقل از ساینس آلرت، دانشمندان اخیرا ۱۵۰ میلیون سال گذشته تاریخ زمین شناسی سیاره ما را با تحلیل و بررسی شیمیایی مجموعه های میکروسکوپی از آب که در بلورهای نمک دریا حفظ شده بودند، بررسی نموده اند.
مبراهتو ولدقبریل(Mebrahtu Weldeghebriel) از دانشگاه پرینستون و دانشگاه بینگهمتون(Binghamton) و تیم لوئنشتین(Tim Lowenstein) از دانشگاه بینگهمتون با ردیابی محتوای لیتیوم در یک هالیت دریایی که سنگ نمکی با منشا دریایی است توانستند تاریخچه ی حرکت تکتونیکی(صفحه ای) بستر دریا را بازسازی کنند.
این کار پنجره ای به سمت بررسی شرایط جوی در طول زمان فراهم می آورد.
ولدقبریل توضیح می دهد: ارتباط نزدیکی بین شیمی اقیانوس ها و شیمی اتمسفر وجود دارد. هر تغییری که در اقیانوس اتفاق می افتد، منعکس کننده ی اتفاقاتی است که در جو درحال رخ دادن است.
آب اقیانوس فقط حاوی نمک نیست بلکه یک مخلوط شیمیایی است که حاوی مواد معدنی مختلف در مقادیری است که منعکس کننده ی فرآیندهای مختلف در هر زمان معین هستند. هالیت دریایی امکان دارد به صورت خاص اشباع به نظر نرسد، اما حاوی محفظه های کوچکی از آب متعلق به زمان تشکیلش است که به صورت موثر رکورد شیمیایی اقیانوس ها در آن زمان در هالیت حفظ می شود.
ولدقبریل و لوئنشتین نمونه های هالیت را از سازندهای سراسر ایالات متحده، اروپا، آسیا و آفریقا به دست آوردند. آنها از یک مته لیزری برای استخراج آب استفاده کردند و در مجموع ۶۳۹ ماده سیال از ۶۵ بلور هالیت با قدمت ۱۵۰ میلیون سال به دست آوردند.
سپس این نمونه ها را برای تعیین محتوای لیتیوم آنها مورد تحلیل و بررسی قرار دادند. به نقل از محققان، لیتیوم ردیاب فعالیتهای هیدروترمال است که دریچه هایی در کف دریا هستند که گرما و مواد شیمیایی را به درون اقیانوس از مرزهای بین صفحات تکتونیکی زمین آزاد می کنند.
محققان می گویند که قطرات ریز آب آنها هفت برابر افت غلظت لیتیوم را در ۱۵۰ میلیون سال قبل نشان داده است و به همین ترتیب نسبت منیزیم به کلسیم افزایش پیدا کرده است. علت آن کاهش فعالیت صفحه ی تکتونیکی و تولید پوسته سیاره ای بود که منجر به فعالیت هیدروترمال کمتری هم شد.
پیامد این کاهش در فعالیتهای زمین شناسی فقط افت لیتیوم در آب نبود بلکه به صورت قابل توجهی دی اکسید کربن کمتری هم در جو منتشر گردید. به نوبه خود، این مورد می تواند به یخبندانی که آخرین عصر یخبندان را بازه ی زمانی بین ۱۱۵ هزار ۱۱۵۰۰۰ تا ۱۱ هزار ۷۰۰ سال قبل را در بر می گرفت، کمک نماید.
به نقل از محققان، این تحلیل و بررسی به ما درکی در مورد به هم پیوستگی سیستم های زمین و اهمیت فعالیت تکتونیکی صفحه در تنظیم آب کُره و جو می دهد.
این تحقیق در مجله ی «Science Advances» انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب