راهپیمایی فضایی در 400 هزار كیلومتری زمین!
به گزارش دیجیتالر راهپیمایی فضایی كه از سال ۱۹۶۵ با انجام عملیات خارج از سفینه فضایی توسط الكسی لئونف آغاز شد، در سال های بعدی توسط فضانوردان مختلف و با هدف های متفاوت در سفینه های فضایی و یا ایستگاه های مداری تداوم پیدا كرد و امروزه به امری عادی برای ساكنان ایستگاه های فضایی تبدیل گشته است اما شاید كمتر افرادی بدانند كه این عملیات خطرناك در فاصله ۴۰۰ هزار كیلومتری زمین هم انجام شده است.
به گزارش دیجیتالر به نقل از ایسنا؛ به دنبال لغو پروازهای آپولو ۱۸ تا ۲۰، دانشمندان ناسا در صدد برآمدند كه از فرصت باقیمانده برای كسب حداكثر اطلاعات از كره ماه استفاده كنند بدین منظور انجام تغییراتی در ساختار سفینه آپولو را در دستور كار خود قرار دادند بدین مفهوم كه در قسمت بدنه خارجی سفینه فرماندهی، تجهیزات خاصی كار گذاشتند كه در زمان فرود دو فضانورد سفینه با مه نشین، فضانورد سوم كه در بخش فرماندهی ناو بر گرد ماه می چرخد بتواند اطلاعات و تصاویری را تهیه نماید. این تجهیزات عبارت بودند از:
- یك دوربین پانوراما برای گرفتن ۱۶۵۰ قطعه عكس كه هر یك حوزه ای به مساحت ۳۰۰ كیلومتر طول و ۲۰ كیلومتر عرض را می پوشاند.
- یك دوربین نقشه برداری برای برداشتن ۳۰۰۰ قطعه عكس كه هر یك ۱۷۰ كیلومتر مربع را می پوشاند و به طور خودكار در همان لحظه كه از سطح ماه عكس گرفته می شد از آسمان و ستارگان هم عكسبرداری می كرد.
- اسبابی كه فاصله دقیق سفینه تا ماه و محل دقیق هر یك از بخش های ماه را لحظه به لحظه معین می كرد.
- چهار اسپكترومتر برای اندازه گیری تشعشعات مختلف سطح و درون ماه.
- یك ماهواره كوچك كه حداقل یك سال عمر مفید داشته باشد. این ماهواره كوچك درست پیش از حركت به سمت زمین، باید در مدار ماه قرار می گرفت تا اطلاعاتی درباره تمركز مواد در ماه همینطور درباره حوزه مغناطیسی كه زمین را احاطه كرده و توده های اتمی پراكنده در فضا را به زمین مخابره كند.
اما نكته جالب آن بود كه چون بخش موتوری سفینه آپولو پیش از ورود این سفینه از آن جدا می شد باید فیلم ها و نتایج كار دوربین ها و چهار سنجشگر به بخش فرماندهی سفینه منتقل می شد. در آن دوران دوربین های دیجیتال امروزی وجود نداشت كه با استفاده از سیستم های كامپیوتری اطلاعات را به زمین یا حتی به داخل سفینه بفرستد، بنابراین لازم بود یكی از فضانوردان با انجام راهپیمایی فضایی خویش را به محل نصب دوربین ها و سنجشگر برساند و فیلم های آنها را تخلیه كند.
برای انجام این مأموریت، فرماندهان سفینه های آپولو ۱۵، ۱۶ و ۱۷ در فاصله ۴۰۰ هزار كیلومتری زمین، در حالیكه با كابل قابل اطمینانی مهار شده بودند دست به یك راهپیمایی هولناك می زدند و محموله را برداشته و به داخل سفینه آپولو می آوردند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب