اولین كنترل همزمان اندام های پروتزی با ایمپلنت مغزی
به گزارش دیجیتالر برای نخستین بار در جهان، محققان با یک ایمپلنت مغزی به یک مرد گرفتار فلج چهار اندام امکان دادند تا با ذهن خود دو دست مصنوعی را کنترل کند.
به گزارش دیجیتالر به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، به لطف فناوری دانشمندان دانشگاه "جانز هاپکینز" و برای اولین بار در دنیا، یک فرد مبتلا به "فلج چهار اندام" قادر به کنترل همزمان یک جفت بازوی مصنوعی شد.
فلج چهار اندام که "کوادری پلژی"(Quadriplegia) و "تتراپلژی" هم نامیده می شود، نوعی از فلج است که در این حالت، انسان حس و کنترل در دست ها و پاهای خویش را از دست می دهد.
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه "جانز هاپکینز" و آزمایشگاه فیزیک کاربردی این دانشگاه برای کاشت شش الکترود در مغز "رابرت بوز چمیلوسکی" در یک عمل جراحی ۱۰ ساعته همکاری کردند.
در بیانیه مطبوعاتی دانشگاه "جانز هاپکینز" توضیح داده شده است که نتیجه این شد که "چمیلوسکی" از نظر احساسی، بهبودی را در دستان خود احساس کرد و الان می تواند بازوهای مصنوعی خویش را به صورت ذهنی حرکت دهد.
بیشتر از سه دهه است که "چمیلوسکی" به دنبال یک حادثه موج سواری فلج شده و این حادثه سبب شده تنها اندکی حرکت در اندام هایش داشته باشد.
حالا تقریباً دو سال از همکاری میان محققان دانشگاه "جانز هاپکینز" می گذرد و حالا "چمیلوسکی" می تواند از هر دو بازوی رباتیک خود برای انجام کارهای ساده مانند غذا خوردن استفاده نماید.
"پابلو سلنیک" مدیر طب فیزیکی و توانبخشی در دانشکده پزشکی دانشگاه "جان هاپکینز" و یکی از اعضای این تیم تحقیقاتی می گوید: این نوع تحقیق که بعنوان "رابط مغز و رایانه"(BCI) شناخته می شود، در بیشتر موارد فقط بر روی یک بازو متمرکز شده بود که فقط از سوی یک طرف مغز کنترل می شود.
"گابریلا کانتاررو" استادیار طب فیزیکی و توانبخشی در دانشکده پزشکی دانشگاه "جان هاپکینز" و یکی از اعضای این تیم تحقیقاتی اضافه می کند: کنترل همزمان رابط مغز و ماشین در دو اندام، یک چالش خاص است، چونکه این یک اتفاق ساده ۱ + ۱ از آنچه که بازوی چپ و راست انجام می دهند، نیست، بلکه بیشتر شبیه کوشش برای محاسبه مجموع فعالیتهای آنها است.
این فناوری از سیستمی استفاده می نماید که با استفاده از هوش مصنوعی بخشی از کنترل رباتیک را خودکار می کند. هدف این بود که سیگنال های رابط مغز و کامپیوتر با رباتیک و هوش مصنوعی ترکیب شود تا به کاربر اجازه دهد روی جزئیات، همچون اینکه چه اشیایی را بردارد، کجای یک تکه غذا را برش بزند و غیره تمرکز کند، در حالیکه اساساً اجازه می دهد هوش مصنوعی بعد از تصمیم گیری، کنترل امور را به دست آورد.
"فرانچسکو تنوره" مهندس برق در دانشگاه "جانز هاپکینز" و عضو این تیم تحقیقاتی می گوید: گام های بعدی ما برای این کار، شامل گسترش تعداد و انواع فعالیت ها در زندگی روزمره است که می توانیم این شکل از همکاری انسان و ماشین را نشان دهیم و همینطور با انجام کارها، بازخورد حسی بیشتری به کاربران عرضه دهیم."
وی ادامه داد: این بدان معناست که کاربر نیازی به اتکای کامل به بینایی ندارد تا بداند که آیا موفق شده است یا نه. در واقع فرد می تواند اشیاء را احساس کند و مانند یک فرد سالم، بدون اینکه به کفش های خود نگاه کند، بتواند بندهای کفش خویش را ببندد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب