بازیکنان دفاع در فوتبال، بیشتر به زوال عقل مبتلا می شوند!
به گزارش دیجیتالر بررسی جدید پژوهشگران اسکاتلندی نشان داده است که امکان بروز زوال عقل در بین بازیکنان پست دفاع فوتبال، بیشتر از سایر بازیکنان است.
به گزارش دیجیتالر به نقل از ایسنا و به نقل از دیلی میل، گروهی از پژوهشگران "دانشگاه گلاسگو"(University of Glasgow) اسکاتلند، بررسی جدیدی را در مورد خطرات فوتبال حرفه ای انجام داده اند و باور دارند که توپ ها باید با اخطار فروخته شوند.
پروفسور "ویلی استوارت"(Willie Stewart)، سرپرست این پژوهش و همکارانش، به بررسی ارتباط میان فوتبال و زوال عقل پرداخته اند و خاطرنشان کردند که ورزش کردن به رغم داشتن مزایای فیزیکی و روانی، می تواند خطرناک هم باشد.
استوارت اظهار داشت: ما هم اکنون با عنایت به داده های کنونی پیشبینی می نماییم که توپ های فوتبال باید با هشدارهای سلامتی فروخته شوند که نشان می دهند برخورد مکرر توپ با سر می تواند به افزایش ریسک مبتلا شدن به زوال عقل منجر شود. من فکر می کنم که سوالات دشواری باید در این مورد پرسیده شوند؛ همچون این که آیا ضربه سر به توپ، برای فوتبال کاملا ضروریست یا میتوان شکل های دیگری از این بازی را هم در نظر گرفت.
وی اضافه کرد: شاید بازیکنان حرفه ای با پشتیبانی کامل متخصصان مغز و اعصاب، پزشکان و کارکنان حوزه پزشکی و همینطور آگاهی از همه خطراتی که آنها را تهدید می کند، بتوانند به هد زدن طی مسابقه ادامه دهند اما امکان دارد بتوانیم صحبت کردن در مورد یک بازی بدون هد زدن را در سطح جامعه و در بازی های جوانان آغاز نماییم.
این پژوهش نشان داده است که بازیکنان حرفه ای پست دفاع، پنج برابر بیشتر در معرض خطر مبتلا شدن به زوال عقل قرار دارند. این بازیکنان به خاطر برخورد سر با توپ و سایر بازیکنان، معمولاً ضربه های مکرری را به سر خود وارد می کنند. این در حالیست که احتمال بروز بیماری های عصبی در دروازه بان ها نسبت به بقیه، کمتر است.
به گفته پژوهشگران، میزان خطر برپایه موقعیت و پست بازیکنان متفاوت می باشد. پژوهشگران در این پروژه، به بررسی خطرات ناشی از هد زدن پرداختند که امکان دارد با صدمه های مغزی در ارتباط باشند.
این پژوهش بلندمدت، در ژانویه سال ۲۰۱۸ و هنگامی شروع شد که پژوهشگران دریافتند دلیل مرگ "جف استل"(Jeff Astle)، بازیکن فوتبال انگلستان که در سال ۲۰۰۲ دار فانی را وداع گفت، ترومای سر بوده است.
پژوهشگران در این پروژه، مرگ ۷۶۷۶ بازیکن سابق فوتبال را مورد بررسی قرار دادند که بین سالهای ۱۹۰۰ تا ۱۹۷۶ به دنیا آمده بودند و فوتبال را به صورت حرفه ای در اسکاتلند بازی می کردند. هدف استوارات این بود که بداند آیا خطر بروز بیماری های عصبی، با عنایت به پست بازیکنان یا ناحیه بازی آنها متفاوت می باشد یا خیر.
نتایج این پژوهش نشان داد که دروازه بانان به اندازه عموم مردم در معرض مبتلا شدن به زوال عقل قرار دارند و بیشترین خطر در کمین بازیکنان دفاع است.
همچنین یافته های این پژوهش نشان می دهند که تشخیص بیماری های عصبی برپایه طول دوره حرفه ای افزایش می یابد. میزان بروز بیماری های عصبی در دوره کوتاه مدت که کمتر از پنج سال تعریف شده، تا دو برابر و در دوره بلندمدت که بیشتر از ۱۵ سال است، تا حدود پنج برابر افزایش می یابد.
به رغم تغییرات به وجود آمده در فناوری فوتبال و مدیریت صدمه های سر طی دهه های گذشته، هیچ شواهدی در خصوص تفاوت خطر میان بازیکنان دهه های ۱۹۳۰، ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ با بازیکنان اواخر ۱۹۰۰ وجود ندارد.
از آنجا که توپ ها هم اکنون سبک تر شده اند، با سرعت بیشتری حرکت می کنند و می توانند صدمه های بیشتری را به همراه داشته باشند.
استوارت اظهار داشت: ما پیش تر اثبات نموده ایم که فوتبالیست های حرفه ای سابق، بیش از اندازه انتظار در معرض خطر مرگ ناشی از زوال عقل و سایر بیماری های عصبی قرار دارند.
استوارت در پژوهش جداگانه ای، یک صدمه شناسی ویژه در ارتباط با صدمه مغزی معروف به "انسفالوپاتی مزمن جراحتی"(CTE) انجام داد که در مغز خیلی از ورزشکاران سابق همچون فوتبالیست های حرفه ای نشان داده شده است.
استورات افزود: شواهد این پژوهش نشان می دهند که عامل خطر بیماری های عصبی در فوتبال، قرار گرفتن در معرض صدمه سر و ضربه های سر است. بدین ترتیب، باید یک روش احتیاطی برای کاهش و یا مرتفع ساختن قرار گرفتن در معرض ضربه های غیر ضروری به سر و مدیریت بهتر صدمه های سر در فوتبال و سایر ورزش ها در پیش گرفته شود.
این پژوهش، در مجله "JAMA Neurology" به چاپ رسید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب