درمان آلزایمر با کمک یک داروی شیمی درمانی!
پژوهشگران ˮدانشگاه بریتیش کلمبیاˮ در بررسی جدیدی نشان داده اند که شاید یک داروی شیمی درمانی بتواند به درمان آلزایمر کمک نماید.
به گزارش دیجیتالر به نقل از ایسنا و به نقل از نیواطلس، یکی از علل احتمالی بروز بیماری آلزایمر و زوال عقل ناشی از افزایش سن، نشت سد خونی مغز است که امکان عبور ساده پروتئین های مضر را فراهم می آورد. یک پژوهش جدید که در "دانشگاه بریتیش کلمبیا"(UBC) انجام شده، امکان تقویت این سد دفاعی را با کمک یک داروی ضد سرطان مورد بررسی قرار داده است. پژوهشگران در این پروژه، نتایج امیدوارکننده ای را در مورد معکوس کردن کاهش شناختی در موش ها نشان داده اند.
سد خونی مغز، یک غشای حدودا غیرقابل نفوذ است که از ورود ذرات مضر جلوگیری می کند؛ بنابراین، کلید حفظ سلامتی اندام ها و کل بدن انسان به حساب می آید. یکی از تصوراتی که در مورد بیماری آلزایمر وجود دارد، این است که تجزیه این سد مهم می تواند امکان ورود پروتئین ها و موارد مهمی مانند "تاو"(Tau) و آمیلوئید بتا را فراهم آورد و به رشد پلاک های در رابطه با کاهش شناختی منجر شود.
پژوهش هایی که در سالهای اخیر انجام شده اند، نشان داده اند که این نشت ها چگونه می توانند بعنوان نشانه های ابتدایی هشداردهنده آلزایمر عمل کنند و چگونه اجازه می دهند که پروتئین های لخته کننده خون، به مغز وارد شوند و به سیناپس ها صدمه برسانند. پژوهشی که در سال ۲۰۱۹ انجام شد، نشان داد که چگونه یک داروی ضد التهاب می تواند به مقابله با اثرات مضر این پروتئین های مهاجم بپردازد و افت شناختی در رابطه با زوال عقل را در موش ها معکوس کند.
پژوهشگران دانشگاه بریتیش کلمبیا در این پژوهش جدید، به بعضی از پژوهش های پیشین خود تکیه کردند که نشان می دهند نشت در سد خونی مغز چگونه می تواند نتیجه تکثیر رگ های خونی باشد. آنها دریافتند عاملی که از تشکیل نامنظم رگ های خونی جلوگیری می کند، می تواند در متوقف کردن این روند نقش داشته باشد. این موضوع، آنها را به سمت یک داروی شیمی درمانی تایید شده معروف به "آکسیتینیب" (Axitinib) راهنمایی کرد.
دکتر "چاهات سینگ"(Chaahat Singh)، پژوهشگر ارشد این پروژه اظهار داشت: آکسیتینیب، یک گیرنده معروف به گیرنده "تیروزین کیناز"(Tyrosine kinase) را متوقف می کند که مسئولیت تحریک شکل گیری رگ های خونی را بر عهده دارد. آکسیتینیب، از رشد غیر طبیعی رگ های خونی و عوارض آن جلوگیری می کند.
پژوهشگران، آکسیتینیب را طی یک ماه روی موش های مبتلا به آلزایمر به کار گرفتند و سپس جهت بررسی اثر دارو، تجزیه و تحلیل های مولکولی را روی آنها انجام دادند. این آزمایش، کاهش قابل ملاحظه ای را در رشد رگ های خونی، نشت سد خونی مغز و تشکیل پلاک های آمیلوئید نشان داد. سپس، ارزیابی هایی جهت بررسی شناخت و حافظه موش ها انجام شد که از کاهش اختلالات شناختی حکایت داشت.
پروفسور "ویلف جفریز"(Wilf Jefferies)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: ما واقعا بسیار هیجان زده هستیم چونکه یافته های این پژوهش نشان می دهند که می توانیم داروهای تایید شده ضد سرطان را برای درمان بیماری آلزایمر به کار بگیریم. این مورد می تواند روند توسعه بالینی را تا چند سال کم کند.
این پژوهش هنوز در مراحل ابتدایی خود قرار دارد. برای اطمینان از ایمنی بیمارانی که تحت درمان بلندمدت قرار می گیرند، بررسی های بیشتری مورد نیاز است. اگر در وهله اول بتوان نتایج را از موش به انسان انتقال داد، این اطمینان حاصل می شود.
به رغم وجود این "اگر"های قابل توجه، نتایج امیدوارکننده هستند چونکه ظرفیت راه های جایگزین برای مقابله با آلزایمر را نشان می دهند. خیلی از آزمایش های بالینی، داروهایی را شامل می شوند که برای برداشتن پلاک های مضر مغز بعنوان راهی برای درمان آلزایمر طراحی شده اند و حدودا همه آنها شکست خورده اند. پژوهش هایی از این دست نشان می دهند که آلزایمر را میتوان از طریق های دیگری هم درمان کرد.
جفریز اظهار داشت: پژوهشگران همچون خود من، با مشاهده نتیجه آزمایش های بالینی درمان آلزایمر، ناامید شده اند. روش درمانی که ما کشف کرده ایم، فرصتی برای تجدید نظر در مورد درمان بالینی بیماران مبتلا به آلزایمر به حساب می آید که من فکر می کنم برای پیشرفت در این حوزه کاملا ضروریست.
این پژوهش، در مجله "EBioMedicine" به چاپ رسید.
منبع: دیجیتالر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب