مولکول جدیدی که می تواند سرطان های خطرناک را درمان کند
پژوهشگران آمریکایی، مولکول جدیدی ساخته اند که می تواند به درمان سرطان های خطرناک کمک نماید.
به گزارش دیجیتالر به نقل از ایسنا و به نقل از سی تی وی نیوز، بررسی جدید پژوهشگران آمریکایی که روی بافت سرطانی انسان و در مورد سرطان های انسانی القا شده به موش ها انجام شده است، نشان میدهد که یک مولکول جدید طراحی شده در لابراتوار که از ضعف سلول ها سوءاستفاده می کند، می تواند طیف گسترده ای از سرطان ها را که درمان آنها دشوار است، از بین ببرد.
این پژوهش نشان داد که مولکولی به نام "ERX-41" می تواند سلول های سرطانی همچون سلول های سرطان سینه را که گیرنده های استروژن ندارند، بدون از بین بردن سلول های سالم از بین ببرد.
گیرنده های استروژن و پروژسترون و گیرنده پروتئینی به نام "HER2" بطور معمول در سرطان سینه یافت می شوند. این گیرنده ها مانند قفل هایی هستند که برخی درمان ها مانند کلیدهایی می توانند آنها را باز کنند تا سلول های سرطانی را از بین ببرند. حدودا ۱۰ تا ۱۵ درصد از همه سرطان های پستان، "سرطان پستان سه گانه منفی"(TNBC) هستند. این یک شکل تهاجمی از سرطان سینه بشمار می رود که احتمال پیشروی آن تا زمان شناسایی شدن بیشتر است.
نام سه گانه منفی از این واقعیت ناشی می شود که آزمایش این سلول های سرطانی برای هر سه گیرنده منفی است و درمان آنرا بسیار دشوارتر می کند برای اینکه شیمی درمانی، گزینه اصلی برای درمان بیشتر بیماران است. افراد زیر ۴۰ سال و سیاه پوست، بالاترین میزان خطر مبتلاشدن به سرطان سینه سه گانه منفی را دارند که بالاترین میزان مرگ و میر را در بین انواع مختلف سرطان سینه به خود اختصاص می دهد.
دکتر "جونگ مو آن"(Jung-Mo Ahn)، دانشیار شیمی و بیوشیمی "دانشگاه تگزاس در دالاس"(UT Dallas) که این مولکول جدید را ساخته است، اظهار داشت: ERX-41، سلول های سالم را از بین نمی برد اما سلول های تومور را بدون توجه به این که سلول های سرطانی حامل گیرنده های استروژن باشند، از بین می برد. در حقیقت این مولکول، سلول های سرطان سینه سه گانه منفی را بهتر از سایر سلول ها از بین می برد.
دکتر آن اظهار داشت که او و گروهش ابتدا به خاطر نتایج گیج شده اند و نمی دانستند که مولکول ممکنست چه چیزی را هدف قرار دهد. آنها بعد از چندین سال پژوهش برای گشودن برخی از بن بست ها، سرانجام دریافتند که ERX-۴۱ به یک پروتئین سلولی به نام "لیزوزومال اسید لیپاز A" یا (LIPA) متصل می شود.
دکتر آن توضیح داد: برای اینکه رشد یک سلول تومور به سرعت صورت بگیرد، سلول باید پروتئین زیادی تولید نماید و این موضوع، ایجاد فشار روی شبکه آندوپلاسمی را در پی دارد. سلول های سرطانی، LIPA را بطور قابل توجهی بیش از حد و بسیار بالاتر از سلول های سالم تولید می کنند. ترکیب ERX-41 با اتصال به LIPA، پردازش پروتئین را در شبکه آندوپلاسمی متوقف می کند که به مرگ سلولی منجر می شود.
شبکه آندوپلاسمی، شبکه ای از ساختارها و لوله های شبیه به کیسه در سیتوپلاسم ژل مانند درون یک سلول است. پروتئین ها و سایر مولکول ها بوسیله این شبکه حرکت می کنند.
پژوهشگران در مقاله این پروژه نوشتند: ما با بهره گیری از انواع بررسی های بیوشیمیایی و فراساختاری نشان دادیم که ERX-41 به ایجاد فشار بر شبکه آندوپلاسمی منجر می شود. این مولکول، تولید نوع خاصی از پروتئین و تکثیر آنرا متوقف می کند و به بروز آپوپتوز یا نوعی مرگ سلولی می انجامد. نتایج پژوهش ما نشان می دهند که ERX-41، این سیستم دخیل در سرطان سینه سه گانه منفی را تشدید می کند تا خاصیت های محافظتی آنرا از بین ببرد و به آپوپتوز منجر شود. این مولکول در سلول ها و بافت های طبیعی، فشاری را بر شبکه آندوپلاسمی القا نمی کند.
این ترکیب در از بین بردن سلول های سرطانی بافت انسانی که از بیماران مبتلا به سرطان گرفته شدند و همین طور در موش هایی که حامل نوع انسانی تومورهای سرطانی بودند، مؤثر بود. هیچ نوع عوارض جانبی در موش ها مشاهده نشد.
پژوهشگران در ادامه مقاله خود نوشتند: نکته مهم این است که درمان با ERX-41، نشانه ای از سمی بودن را بروز نداد و وزن موش های تحت درمان نیز بدون تغییر باقی ماند. ارزیابی بافت بعد از درمان با ERX-41، هیچ تغییر قابل توجهی را در بافت چندین اندام همچون قلب، ریه، طحال، کبد، کلیه، رحم و پانکراس نشان نداد.
بگفته پژوهشگران، بنظر می رسد که این مولکول در مقابل انواع دیگر سرطان که سطوح بالایی از فشار را بر شبکه آندوپلاسمی نشان می دهند، همچون سرطان های پانکراس و تخمدان که درمان آنها دشوار است و همین طور گلیوبلاستوما که یک تومور مغزی تهاجمی و با پیشروی سریع است، موثر عمل می کند. آنها باور دارند که مولکول ERX-41 ممکنست برای درمان بیماران مبتلا به انواع تومورهای جامد، سودمند باشد.
دکتر آن افزود: سرطان سینه سه گانه منفی، یک سرطان موذی است که زنان را در سنین پایین هدف قرار می دهد. این سرطان تهاجمی است و در مقابل درمان مقاوم عمل می کند. من واقعا خوشحالم که چیزی را کشف کرده ایم که می تواند تفاوت قابل توجهی را در درمان این بیماران بوجود آورد.
این پژوهش، در مجله "Nature Cancer" به چاپ رسید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب